مهاجرت و آغاز نوآوریهای اتوره بوگاتی
پس از اینکه جنگ بیش از یک سال و نیم ادامه یافت، اتوره چارهای نداشت جز اینکه به میلان و سپس پاریس نقل مکان کند، جایی که بین سالهای ۱۹۱۵ و ۱۹۱۶ با برادران دوسنبرگ همکاری کرد. او در این دوره یک طرح انقلابی به نام موتور U-16 را پیشنهاد داد که در اصل از دو موتور خطی تشکیل شده بود که یک محفظه میللنگ مشترک داشتند. این موتور که بوگاتی U-16 نام گرفت، چندان موفق نبود، اما منجر به توسعه طراحی میل بادامک بالاسری (OHC) و موتورهای هشت سیلندر خطی شد که هم بوگاتی و هم برادران دوسنبرگ از آن بهره بردند.
بازگشت به مولشایم و موفقیت در مسابقات
پس از پایان جنگ، اتوره دوباره به مولشایم بازگشت، که در آن زمان به خاک فرانسه پیوسته بود و دوباره ساخت خودروهای اسپرت سبکوزن را از سر گرفت. او تایپ ۱۳ را با یک موتور چند سوپاپه تکامل داد و نتیجه شگفتانگیز بود. خودروی جدیدش در مسابقات لمان ۱۹۲۰ پیروز شد و در سال ۱۹۲۱ نیز توانست در مسابقه برشیا به مقام نخست دست یابد. این خودرو پس از سه پیروزی دیگر، به نام بوگاتی تایپ ۱۳ برشیا شناخته شد. این روند پیروزیها تا سال ۱۹۲۵ ادامه یافت و تا آن زمان، خودروهای بوگاتی بیش از ۴۰۰ پیروزی به دست آورده بودند. ۲۰۰۰ نمونه از تایپ ۱۳ برشیا تا سال ۱۹۲۶ ساخته شد، که آن را به یکی از موفقترین خودروهای بوگاتی تبدیل کرد.

معرفی بوگاتی تایپ ۳۵ و دوران طلایی مسابقات
در سال ۱۹۲۴، اتوره در گرندپری لیون از مدل جدید خود بوگاتی تایپ ۳۵ رونمایی کرد. این خودرو خیلی سریع به موفقترین مدل مسابقهای بوگاتی تبدیل شد و در طول عمر خود، بیش از ۱۰۰۰ پیروزی کسب کرد. موفقیتهای مسابقهای بوگاتی در دهه ۱۹۳۰ ادامه یافت، بهویژه با دو پیروزی شگفتانگیز در مسابقه ۲۴ ساعته لمان در سالهای ۱۹۳۷ و ۱۹۳۹. در پیروزی دوم، رانندهای به نام پیر ورن پشت فرمان بود، کسی که بعدها نامش با بوگاتی گره خورد.


ورود بوگاتی به دنیای خودروهای لوکس
پس از تجربههای مختلف در دنیای خودروهای مسابقهای، اتوره و پسرش ژان بوگاتی تصمیم گرفتند وارد کسبوکار خودروهای لوکس شوند. آنها با همکاری یکدیگر بر روی یک خودروی جدید کار کردند و در سال ۱۹۲۶، نخستین خودروی لوکس بوگاتی، یعنی بوگاتی تایپ ۴۱ رویال متولد شد.


رکود اقتصادی و چالشهای بوگاتی
در حالی که عرضه بوگاتی رویال، بوگاتی را به شهرت بیشتری رساند، تغییر بزرگی در اقتصاد جهانی بهزودی شرکت اتوره را تا مرز نابودی برد. سه سال پس از عرضه رویال، آمریکا با رکود بزرگ اقتصادی مواجه شد. این رکود اقتصادی بر سایر کشورهای جهان نیز تأثیر گذاشت و فروش رویال که زمانی موفق بود، بهشدت کاهش یافت. وضعیت مالی شرکت بوگاتی به قدری آسیب دید که در اواسط دهه ۱۹۳۰ تقریباً ورشکست شد.
نجات شرکت بوگاتی با تولید واگنهای ریلی
در همین زمان، دولت فرانسه با بوگاتی تماس گرفت تا واگنهای ریلی را در کارخانجاتش طراحی و تولید کند. بوگاتی که چارهای نداشت و شرکتش در آستانه ورشکستگی بود، این پیشنهاد را پذیرفت. او به طراحی ۸۰ واگن ریلی بوگاتی برای دولت فرانسه کمک کرد که این امر به او کمک کرد تا از رکود بزرگ عبور کند و شرکتش را از ورشکستگی نجات دهد.


بحرانهای کارگری و چالشهای داخلی
اما درست زمانی که شرایط برای بوگاتی بهتر میشد، در کارخانه مولشایم فرانسه یک اعتصاب کارگری رخ داد. کارگران خواستار افزایش دستمزد و بهبود شرایط کاری بودند. ابتدا اتوره امتناع کرد، اما سرانجام مجبور شد به خواستههای آنها تن دهد. این موضوع باعث ایجاد شکاف و بیاعتمادی میان اتوره و کارگران شد و این اختلاف هرگز کاملاً حل نشد.
ژان بوگاتی و عصر جدید طراحیهای بوگاتی
در طول سالها، اتوره بوگاتی نام خود را بهعنوان یکی از بزرگترین طراحان مکانیکی زمان خود تثبیت کرد. او علاوه بر خودرو، قایق، موتورهای هواپیما و قطارهای پرسرعتی طراحی کرد که قادر به حرکت با سرعت بیش از ۱۰۰ مایل در ساعت بودند. اتوره همچنین یک همراه فوقالعاده در پسرش ژان بوگاتی پیدا کرد.
مرگ ناگهانی ژان بوگاتی و سقوط بوگاتی
در ژوئن ۱۹۳۹، بوگاتی برای دومین بار در چهار سال، مسابقه لمان را با خودروی تایپ ۵۷ تانک برد. اما دو ماه بعد، ژان بوگاتی یک تست جادهای با همان خودرو ترتیب داد و مانند همیشه پشت فرمان نشست. ناگهان، یک دوچرخهسوار ناشناس از ناکجا ظاهر شد. ژان برای اجتناب از برخورد با او، فرمان را بهطور ناگهانی چرخاند و به درختی برخورد کرد. او درجا جان خود را از دست داد.


تسخیر کارخانه بوگاتی توسط آلمانها
فقط سه هفته پس از مرگ ژان، ارتش آلمان به آلزاس حمله کرد و کارخانه بوگاتی را تصرف کرد. اتوره که تهدید را پیشبینی کرده بود، برخی از تجهیزات کارخانه را به بوردو منتقل کرد، اما کافی نبود. آلمانیها او را پیدا کردند و از او خواستند خودرو و اژدر برای ارتش آلمان تولید کند، اما او امتناع کرد.
سالهای پایانی و مرگ اتوره بوگاتی
اتوره برای آخرین بار از مولشایم بازدید کرد و دید که کارخانهاش ویران شده و عمارتش متروکه است. سلامتی او به شدت رو به وخامت گذاشت. او برای پس گرفتن داراییهایش، درخواست تابعیت فرانسه داد. اما در سال ۱۹۴۷ و در سن ۶۶ سالگی، به بیماری ریوی مبتلا شد و دچار سکته شد. در نهایت، تنها ۱۰ روز پس از بازگشت کارخانهاش، اتوره بوگاتی درگذشت.
احیای برند بوگاتی در دهههای بعدی
بوگاتی تا دهه ۱۹۸۰ هیچ خودروی جدیدی تولید نکرد. اما در ۱۹۸۷، رومانو آرتیولی، یک کارآفرین ایتالیایی، شرکت بوگاتی را خریداری کرد و برند بوگاتی را دوباره احیا کرد. پنج سال بعد، بوگاتی EB-110 معرفی شد. این خودرو قادر بود به سرعت ۳۴۳ کیلومتر در ساعت برسد و به پدیدهای جهانی تبدیل شد. اما متأسفانه، فقط ۱۳۹ دستگاه از آن ساخته شد و بوگاتی در سال ۱۹۹۵ به دلیل سوءمدیریت دوباره ورشکست شد.


عصر جدید بوگاتی با فولکسواگن
در سال ۱۹۹۸، فولکسواگن برند بوگاتی را خریداری کرد و پس از توسعه چندین خودروی مفهومی، در سال ۲۰۰۵، بوگاتی ویرون را معرفی کرد. این خودرو رکورد سریعترین خودروی تولیدی جهان را شکست. سپس در سال ۲۰۱۵، بوگاتی شیرون معرفی شد و در سال ۲۰۱۹، با حداکثر سرعت ۴۹۱ کیلومتر در ساعت، رکورد سرعت را دوباره شکست.


این داستان بوگاتی است، و رویای مردی که دههها پس از مرگ غمانگیزش همچنان زنده است.
- نویسنده مهمانhttps://isotope.group/author/guestwriter/
- نویسنده مهمانhttps://isotope.group/author/guestwriter/
- نویسنده مهمانhttps://isotope.group/author/guestwriter/
- نویسنده مهمانhttps://isotope.group/author/guestwriter/