مقدمه‌ای بر سرگذشت بوگاتی
داستان پشت بوگاتی داستانی از موفقیت و تراژدیست. برای اینکه متوجه بشین منظورم چیه باید یک قرن به عقب برگردیم به زیرزمین خونه‌ای در آلمان که اتوره بوگاتی تازه ساخت خودروی خود را تمام کرده بود. پس او تصمیم گرفت که کار خود را رها کند و شرکتش را در فرانسه تأسیس کند. در سال‌های آتی او بعضی از سریع‌ترین و لوکس‌ترین خودروها را ساخت که او را به یکی از برترین مهندسان عصر خود تبدیل کرد. اما برخلاف موفقیتش، همه‌ی اینها یک‌شبه به خاک نشست وقتی اتوره مجبور شد شرکتش را واگذار کند بدون اینکه بداند چه بر سر برند بوگاتی می‌آید.
پس کمربندتان را ببندید که می‌خواهیم به سفری از اوج و فرود بوگاتی برویم و ببینیم چگونه دوباره احیا شد و به یکی از بزرگترین برندهای خودروهای هایپرلوکس که امروزه می‌شناسیم تبدیل شد.
کودکی و تأثیرات خانوادگی
اتوره بوگاتی در 15 سپتامبر 1881 در شهر میلان ایتالیا متولد شد. پدربزرگش یک معمار و مجسمه‌ساز معروف بود و این عشق و علاقه و استعداد برای هنر ریشه‌ی عمیقی در خانواده آنها داشت و به برادر کوچکتر اتوره، رمبرنت، نیز رسید. رمبرنت سه سال کوچکتر از اتوره بود ولی در عین حال یک مجسمه‌ساز به نام بود، حتی بیشتر از برادرش اتوره. بسیاری از مورخین می‌گویند همین نبوغ رمبرنت در مجسمه‌سازی باعث شد که اتوره یک مجسمه‌ساز نشود و به راهی دیگر برود، اما او استعداد هنری خود را در جای دیگری به نمایش گذاشت.
استعداد ذاتی مهندسی
از همان سنین جوانی مشخص بود که اتوره یک مهندس ذاتی است. او آن‌قدر استعداد داشت که بدون داشتن تجربه قبلی، در سن 16 سالگی طراحی‌های پیچیده را یاد می‌گرفت.
نخستین تجربه در صنعت خودرو
اتوره یک سه‌چرخه خراب را زیر نظر پدرش، کارلو، تعمیر می‌کرد که پدرش متوجه استعداد او شد و او را تشویق کرد که به کارآموزی در شرکت برنتی و استوچی برود، که در ساخت دستگاه‌های دوخت و دوز و دوچرخه شهرت داشت. اتوره نیز قبول کرد و در سن 17 سالگی وارد آن شرکت شد. یک سال بعد، اتوره سه‌چرخه موتوری خود را طراحی کرد و با آن در یک مسابقه بین پاریس و بوردو شرکت کرد. سه‌چرخه موتوری از دو موتور ساخته شده توسط د دیون قدرت می‌گرفت.
دستیابی به رؤیاها
این تجربه دیدگاه او را به دنیایی کاملاً جدید از اتومبیل‌ها و سرعت باز کرد. او در سال 1900 و در سن 19 سالگی شرکت برنتی و استوچی را ترک کرد تا خودروی خود را بسازد. اتوره ذاتاً یک کمال‌گرا بود و تک به تک جزئیات طراحی‌اش را می‌کشید، از موتور گرفته تا قطعات بدنه، و حتی فرآیند ساخت را نیز نظارت می‌کرد. این روش کاری در طول زندگی‌اش ادامه یافت.
ورود به صنعت خودروسازی حرفه‌ای
استعداد اتوره بالاخره توجه شرکت د دیتریچ را جلب کرد، که هم در آلمان و هم در فرانسه کارخانه داشت. علیرغم سن کمش، او به‌طور مداوم توسط این شرکت استخدام شد تا برای آنها خودرو طراحی کند و بسازد. در 19 سالگی اولین قرارداد حرفه‌ای خود را بست، اما به دلیل نرسیدن به سن قانونی، پدرش باید به جای او امضا می‌کرد.
پیشگامی در مسابقات اتومبیل‌رانی
اتوره مجبور شد از شهر محل تولدش، میلان، به نیدابرونلیبن در آلمان نقل مکان کند. او در آنجا برای چند سال کار کرد و در مورد حرفه‌ی خود چیزهای بیشتری یاد گرفت. حتی در مسابقات اتومبیل‌رانی سال 1903 نیز شرکت کرد. دومین خودروی او برای مسابقه پاریس به مادرید ساخته شد، اما خودروی او آن‌قدر جلوتر از زمان خود بود که اجازه مسابقه دادن پیدا نکرد. بعدها مدل طراحی خودروی اتوره یعنی راننده و موتور پایینتر از شاسی ماشین قرار بگیرد به روند عادی مسابقات تبدیل شد.
ترک د دیتریچ و مسیر جدید
در سال 1906 اتوره تصمیم گرفت د دیتریچ را ترک کند. در آن زمان خودروها با استفاده از کارگران بسیار حرفه‌ای ساخته می‌شدند که گران و پرهزینه بودند و فقط افراد ثروتمند توان خرید آنها را داشتند. بیشتر خودروها نیز برای مسابقات استفاده می‌شدند.
تشکیل خانواده و تغییر مسیر
در سال 1907، اتوره با باربارا جوزفینا ماچرا آشنا شد که بعدها همسر او شد. در همان سال، او یک قرارداد چند ساله با شرکت سازنده موتورهای بنزینی دایتز در کلن، آلمان امضا کرد. در دوران کار خود در دایتز، اتوره موتورهای بزرگ‌تر و سنگین‌تری طراحی می‌کرد، اما به‌مرور دیدگاه خود را تغییر داد.
ابداع خودروهای سبک‌تر و سریع‌تر
اتوره معتقد بود که ساخت یک وسیله نقلیه بسیار سبک، که هم کوچک و هم سبک باشد، امکان‌پذیر است و چنین خودرویی می‌تواند عملکرد بهتری نسبت به خودروهای مجهز به موتورهای بزرگ‌تر داشته باشد. او برای تحقق این ایده، شروع به کار بر روی یک خودروی جدید در زیرزمین خانه‌اش کرد. این خودرو نخستین خودرویی بود که نام بوگاتی را یدک می‌کشید: بوگاتی تایپ ۱۰.
تولد یک شاهکار
بوگاتی تایپ ۱۰ در سال 1909 تکمیل شد. نتیجه یک موتور چهار سیلندر ۱.۲ لیتری با وزن تنها ۳۶۵ کیلوگرم بود. این خودروی دو سرنشینه قادر بود به حداکثر سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت برسد، که در آن زمان یک شاهکار محسوب می‌شد.
تأسیس برند بوگاتی
همان سال، اتوره تصمیم گرفت از شغل خود استعفا دهد و با خودروی تازه‌ساخته‌شده‌اش به شهر آلزاسی مولشایم برود، جایی که شرکت خود را با نام “اتومبیل‌های اتوره بوگاتی” تأسیس کرد.
بوگاتی در مسابقات جهانی
اتوره یکی از نخستین افرادی بود که از مسابقات اتومبیل‌رانی به‌عنوان سکویی برای نمایش قابلیت‌های خودروهای خود استفاده کرد. نمایش عملکرد خودروهایش در برابر جمعیت زیاد، باعث افزایش محبوبیت او به‌عنوان یکی از بهترین طراحان خودرو شد.
توقف تولید به دلیل جنگ جهانی اول
با آغاز جنگ جهانی اول، تولید خودروهای بوگاتی متوقف شد، اما نام بوگاتی همچنان در تاریخ خودروسازی جاودانه ماند.
در بخش دوم، جزئیات بیشتری از این داستان هیجان‌انگیز را بررسی خواهیم کرد.
